Ժուռնալիստների «Ասպարեզ» ակումբի խորհրդի նախագահ Լևոն Բարսեղյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է.
«Չհայտարարված պատերազմի մասին
Պաշտպանում եմ բոլոր այն առաջարկները, որ մեքենա կամ այլ փոխադրամիջոց անսթափ վարելը պետք է քրեականացնել: Առնվազն 1 տարվա ազատազրկում պիտի գրվի, առանց ներման կամ վաղաժամկետ ազատման իրավունքի, առասպելական տուգանքներն էլ՝ վրադիր: Ինչո՞ւ: Այդպես եմ ուզում, հենց այդպես:
Դրա համար օրենքներ պիտի փոխվեն և ավելի բարդ բան կա՝ ոստիկանությունը պիտի բարեփոխվի, անզիջում, մաքուր, բանիմաց աշխատողներ պիտի լինեն՝ բարձր ռոճիկներով:
Բացի այդ անսարք մեքենա քշողների, մաշված դողերով ավտո քշողների, խարաբ լույսերով օրուգիշեր քշողների, կանոնները չիմացող, բայց քշողների և այլ դեգեներատների համար հատուկ պատժամիջոցներ է պետք կիրառել: Ավտոմեքենան բարձր ռիսկայնության մեխանիզմ է, ու պարզվում է՝ դրա ղեկին են նստում ինչ-որ հումանոիդներ, էն վիդեոյի միջի ավտոմատ կրակող կապիկից ոչ ավել խելքի տեր մարդիկ:
Այսպես շարունակել այլևս չի կարելի: Ստեղ նայեք.
10 տարում (2008-2017) ՀՀ ճանապարհներին.
3.244 զոհ, մոտ 50.000 վիրավոր, արձանագրված մոտավորապես 32.000 ճանապարհատրանսպորտային պատահար: Միջին հաշվով ամեն 10 պատահարը՝ 1 զոհ և 1,8 վիրավոր: Հավանաբար ՃՏՊ-ների, դրանց զոհերի և վիրավորների ու նյութական կորուստներ կրածների մոտավորապես կեսը անմեղ է եղել, մարդիկ իրենց համար գործի, տեղ-մեղ են գնացել ու փորձանքի մեջ են ընկել: Փորձեք պատկերացնել, որ հայաստանում հիմա առնվազն 3244 մարդ ավել կլիներ, ու նրանք էլ ավելի կլինեին որովհետև երեխաների թիվն էլ կաճեր, իսկ հաշմանդամների թիվը պակաս կլիներ չգիտեմ ինչքան:
2018 թ. ամփոփագիրը դեռ չունեմ: Տարին առանձնահատուկ էր իհարկե, ճանապարհներ փակել, արագաչափերի մի մասը հանել, վայրիվերո երթևեկություն և այլն: Թվերը կգան՝ կհամեմատենք:
Ակնհայտորեն վերոհիշյալ թվերը մեզ ստիպում են «0 մահ ճանապարհներին» ռազմավարություն ունենալ և հետևողականորեն իրականացնել այն: Էս պատերազմը նույնպես պետք է հաղթել:
ՀԳ.
Էս թեմայով ինչքան գրեմ գրվում է.
1. Մի թողեք վարորդներին մեքենա քշելուց առաջ խմել, հազար անգամ լսել եմ, թե ինչպես հյուր եղող մարդուն ասել են՝ խմիր, բան չկա, փողոցում միլիցա չկա, քեզ չեն կանգնեցնի…: Մի արեք նման բաներ ու մի թույլ տվեք ուրիշներն անեն…
2. Խմած կամ թմրանյութ կամ թմրեցնող դեղեր խմողի օրգանիզմում անխուսափելիորեն կարճախամկետ փոփոխություններ են տեղի ունենում.
ա. աչքերի ֆոկուսացման արագությունը դանդաղում է, ասենք՝ վարորդը աչքը գցում է պանելին, հետո ճամփին ավելի դանդաղ է ֆոկուսանում, քան սթափ ժամանակ:
բ. վարորդի աչքերի ստատիկ հորիզոնական հավաքական դիտանկյունը նվազում է, ինչքան շատէ անսթափ այնքան շատ է նվազում: Ասեն՝ առաջ նայելիս կարող է աջ ու ձախ մոտ 70 աստիճան տեսնել, իսկ անսթափ ժամանակ այդ անկյունը նեղանում է հետզհետե միայն հենց նայածն է տեսնում:
գ. ռեակցիայի արագությունն է նվազում, տեսնել-արգելակելու արագությունը դանդաղում է: Միջին վարորդի դեպքում դա 0,2 վայրկյան է, պրոֆեսիանալ և սպորտային վարորդների դեպքում՝ 0,1-0,5 վայրկյան, իսկ անսթափի դեպքում՝ ով գիտե եսիմինչքան է:
դ. Էյֆորիզմը, աշխարհը խալի է ոտի տակ, թերագնահատում է ռիսկը, և գերագնահատում է իր վարորդական և մեքենայի տեխնիկական կարողությունները: Մոռանում են «նաև ապուշ վարորդների փոխարեն քշելու» սկզբունքը:
Վերոհիշյալի համադրմամբ նվազում է ուշադրությունը, չափման միավորներ չգիտեմ որ ասեմ ինչքան …»: